walang pamagat pero may katuturan

...dahil sa wala akong magawa. napagmasdan ko ung semento namin na puro krak...kinunan ko ng pic, tas ito na ang labas..ang resulta ng kabatuhan ko, colorful di ba? :D Minsan hindi lahat ng magandang nangyayari e galing sa maganda...kadalasan nga galing to sa pangit na karanasan sa buhay, at mula dito lumalakas ka, natututo at naisasaayos ang mga bagay-bagay para magkaron ng magandang resulta. Hindi ko sinabing sing bilis lang ng pag-gawa ko ng artwork na ito ang paglutas ng kahit na anong suliranin o problema, pero naniniwala ako na lahat ng problema e may solusyon, lahat ng lungkot e may katapat na saya...oo nga mahirap, madalas parang wala ng pag-asa, pero tulad ng artwork na ginawa ko, mula sa sementong malapit ng bumigay, e naging makulay pa ulit...

Kung pwede lang sana, na di na bumangon; Kung pwede lang sana, na humilata na lang buong araw; Kung pwede lang sana, na hindi na mag-isip; Kung pwede lang sana, na hindi na mag-alala; Kung pwede lang sana, na hindi na mag-mahal; Kung pwede lang sana, na wala na lang problema; Kung pwede lang sana, na matapos na lahat; Kung pwede lang sana, na masabi mo lahat; Kung pwede lang sana, na umalis at tumakas; Kung pwede lang sana, na mawala na parang bula; Kung pwede lang sana, na maging malakas palagi; Kung pwede lang sana, na wala nang masasaktan; Kung pwede lang sana, na wala nang luha; Kung pwede lang sana, na manatli sa sarili kong mundo...dahil sa mundo ko, OK ako... Kung pwede lang sana... Lumulutang ang katauhan, sa lunod kong kaisipan;                    Bawat kampay ng mga kamay, pailalim ang hukay. ................................................................................................. :(

While surfing the net, nabasa ko to, at gusto ko tong i-reblog para sa inyo...ay di pala, para sa akin pala, Sobrang low na ang spirit ko nitong mga nakalipas na buwan. Time na siguro para mag-isip naman ng tama, at ganahan magtrabaho....pero!!! may pero pa talaga no?!...magsusulat pa din ako ng mga kwentong anik-anik...kasi aning-aning ako e! hahahaha...o eto na...(kailangan may picture pa talaga...hehe pagbigyan nyo na) SELF MOTIVATION: How To Motivate Yourself People who are unable to motivate themselves must be content with mediocrity, no matter how impressive their other talents.  Andrew Carnegie If you want to excel in life, self motivation is essential. You must know how to motivate yourself. You must be able to keep your spirit high no matter how discouraging a situation is. That’s the only way to get the power you need to overcome difficulties. Those who are discouraged in difficult times are certain to lose even before the battle is over. The question is: how d

Isang gabi, umakyat ako sa burol, medyo manipis ang suot ko at naka-tsinelas lang ng goma, nakalimutan ko na malamig pala ang panahon, kaya gininaw tuloy ako. Ang sarap dito, tanaw ko ang bayan, na tila mga tala sa lupa. Umihip pa ang malamig na hangin at ako'y napatingala... kaya kong marating ang bayan at lapitan ang mga talang nasa lupa, e ung talang nasa langit kaya, maaabot ko kaya un?...pinikit ang mga mata, sabay yakap sa aking nilalamig na mga braso, humampas ang malakas na hangin at tila natangay ako....ahhh, totoo ba to? nasa itaas na nga ba ako, hindi! lumilipad ako!!!..mas maganda dito, kay lapit ko sa mga tala sa langit. Ang gaang ng pakiramdam at di na rin maginaw. Nagsisilbing kumot ang mga ulap na tila nakaakap sa akin. Ang saya ko, ganito pala ang pakiramdam ng malayo sa lahat, walang problema at walang inaalala...sana ganito na lang araw-araw, ang saya at maaliwalas ang pakiramdam. Pero may natatanaw ako sa ibaba, mga munting talang naglalakad?...lumapit pa a

Meron isang babaeng laging nakaupo sa sulok ng kwarto. Nakasalampak sa sahig, nakapatong ang mga kamay sa tuhod at nakayuko ang mukha... laging nag-iisip at lumuluha. Napaka-lungkot tignan...Inisip ko na mabuti na lang at hindi ako ganun, kahit papano ayos naman ako. Naawa ako at gusto ko s'yang tulungan, kaya nilapitan ko sya at tinapik ng bahagya sa braso..."Ale...Ale?"... humarap sya sa akin,  sobrang lungkot ng mukha nya, at basa na ang kanyang damit at maga na ang mga mata sa kakaiyak. Pinagmasdan ko mukha nya at parang kinilabutan ako, may koneksyon kami at tila may kaugnayan sa isa't-isa... "ano ang pangalan mo?"...un lang ang naitanong ko, nakatitig lang sya at wala syang tinugon sa akin.  Hinawakan ko ang kanyang mga kamay at dinama ang init nito, at unti-unti kong nalaman na ang babaeng ito at ako ay iisa! Ngayon ko lang naintindihan na pilit kong iniiwan sa isang sulok ang pagtangis at kalungkutang nararamdaman. Pilit kong tong tinata

Nagsasalamin ako hindi dahil sa malabo ang mata ko, kundi para protektahan ang mata ko sa tama ng hanging galing sa elektripan, kasi may sore eyes ako at mahapdi ito. Laruan lang ang salamin na yan, at ilang araw ko na ring ginagamit. Nakakatuwa lang kasi, naisip ko na san ko na naman gagamitin ang salamin na to, e samantalang ngaun e gamit na gamit ko sya. Maraming bagay o pangyayari sa buhay natin na ang akala natin ay walang gamit o walang pakinabang, walang halaga o walang kabuluhan. Tulad na lang ng mga lumang sapatos, damit o kung ano-ano pa, marami pang magpapahalaga dito, ipamigay nyo, at mapapasaya nyo pa ang ibang tao, di ba?. Ang mga pangaral noon ng mga magulang natin, na akala natin bale wala lang pero ngaung magulang na rin tayo, napakahalaga pala ng mga ito. Mga kaibigan sa paligid natin, marami dyan na taon na ang binilang na di kayo nagkikita, akala mo nakalimutan mo na, pero kapag nagkita kayo ulit, parang isang oras lang ang nakalipas ng huli kayong nagusap. Maram

"AKO" by nogie Gusto kong sumigaw na tila batingaw; At marinig hanggang langit lahat ng aking hinanakit. Kung pwede lang sana tapusin na ang buhay ko; malugod ko itong iaalay para sa kasiyahan nyo. At sa aking pagkawala katahimikan ang handog ko; at dito mag-uumpisang makinig kung ano ang tunay na "AKO". ...

May narinig ako kanina na ang sabi "buhay mo yan, tiisin mo!"...walang sense of caring ung mga salita di ba?, pero totoo...buhay mo nga naman yan kaya tiisin mo. sabi nga ni bossing Vic "ginusto mo yan e"...kaso ang sakit sa tenga, kasi kawalan ng pakialam yan sa kapwa e....sa totoo lang tama, tumpak  at korekek!!!...ubos na ang lakas mo, ubos na ang pagwawala mo, ubos na ang reklamo, e di tiisin mo na lang, tutal buhay ka pa naman, di naman yata un nakakamatay. Sa kaso ko, ayan ako ung tuyong dahon na nasa kalye, kapag umihip ang hangin maglalasog lasog...buti na lang walang hangin, hehe, sobrang init kasi...wala ng pag-asang maging green ulit.... Pagod?...hmm oo...Hirap? hmm oo din...Tuyot? hahahaha, literal na yata yan a!...wala na kasing maireklamo e, nagawa ko na ang lahat, kaya ng ganyan ang advise sa akin "Buhay mo yan, tiisin mo"....sus kala mo naman kung anong kadramahan, e kumukulot lang naman ang utak sa sobrang init... Hmmm...matutong ma