"Sana bukas na"
Pinagmamasdan ang relo na nakasabit sa dingding, sabay tingin sa relo sa kamay.... tik tak tik tak lumilipas ang oras na tila walang nangyayari. Kumikilos ang katawan na tila wala namang natatapos. Naglalakad ang mga paa pero wala namang nararating. Kumukumpas ang kamay pero tila nakagapos. May taong nakapaligid pero tila nagiisa... Masaya pero tila walang saysay, katahimikang nakakabingi, ingay na nakakatulala. Nakaraang pinalampas mo na nais mong balikan, kinabukasan na pilit hinahabol pero di maabutan. Nabubuhay sa kawalan, at isip ay lumulutang. Gusto mong gumalaw, kumilos ayon sa gusto mo, gusto mong gawin ang nakakasaya sa iyo, maging malaya sa lahat ng pagkakataon. Lumipad na parang ibon...lumipad ng lumipad... Darating ba ang pag-asa na hinihintay mo? Maipapaliwanag ba ang lahat ng nangyayari sa iyo? May rason ba sa lahat ng ito? Ito'y mga pakiramdam na hindi pwedeng ipaliwanag, mahirap intindihin dahil walang dapat intindihin. Ang kalungkutan ay pakiramdam lamang...